Literární cena Nike
Literární cena Nike (polsky: Nagroda Literacka Nike) je nejprestižnější polská literární cena. V roce 1997 ji založil polský deník Gazeta Wyborcza. Uděluje se každoročně v říjnu. Vždy v květnu devítičlenná komise oznámí dvacet nominovaných, v září z nich pak vybere sedm finalistů. Ti se pak sejdou na slavnostním finálovém večeru a teprve během něj komise vybere celkového vítěze. Zároveň běží divácké hlasování, jehož vítěz získá stejně ceněnou Nike publika. Vítězem ceny může být žijící autor, který v uplynulém roce publikoval knihu v polštině, a to v jakémkoli žánru, včetně literatury faktu či publicistiky. Sošku pro vítěze vytvořil sochař Kazimierz Gustaw Zemła. Vítěz získává rovněž 100 000 polských zlotých (zhruba 560 000 korun). Nejvíce nominací v historii nasbíral spisovatel Jerzy Pilch (deset k roku 2020). Nejvíce získaných cen, od poroty i publika, má na svém kontě Olga Tokarczuková (sedm k roku 2020).
Vítězové
Cena poroty
| Rok | Autor | Kniha | Žánr |
|---|---|---|---|
| 1997 | Wiesław Myśliwski | Widnokrąg | Román |
| 1998 | Czesław Miłosz | Piesek przydrożny | Poezie |
| 1999 | Stanisław Barańczak | Z chirurgiczną precyzją | Poezie |
| 2000 | Tadeusz Różewicz | Matka odchodzi | Poezie |
| 2001 | Jerzy Pilch | Pod Mocnym Aniołem | Román |
| 2002 | Joanna Olczak-Ronikierová | W ogrodzie pamięci | Román |
| 2003 | Jarosław Marek Rymkiewicz | Zachód słońca w Milanówku | Poezie |
| 2004 | Wojciech Kuczok | Gnój | Román |
| 2005 | Andrzej Stasiuk | Jadąc do Babadag | Román |
| 2006 | Dorota Masłowska | Paw królowej | Román |
| 2007 | Wiesław Myśliwski | Traktat o łuskaniu fasoli | Román |
| 2008 | Olga Tokarczuková | Bieguni | Román |
| 2009 | Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki | Piosenka o zależnościach i uzależnieniach | Poezie |
| 2010 | Tadeusz Słobodzianek | Nasza klasa | Drama |
| 2011 | Marian Pilot | Pióropusz | Román |
| 2012 | Marek Bieńczyk | Książka twarzy | Eseje |
| 2013 | Joanna Batorová | Ciemno, prawie noc | Román |
| 2014 | Karol Modzelewski | Zajeździmy kobyłę historii. Wyznania poobijanego jeźdźca | Autobiografie |
| 2015 | Olga Tokarczuková | Księgi Jakubowe | Román |
| 2016 | Bronka Nowicka | Nakarmić kamień | Poezie |
| 2017 | Cezary Łazarewicz | Żeby nie było śladów. Sprawa Grzegorza Przemyka | Reportáž |
| 2018 | Marcin Wicha | Rzeczy, których nie wyrzuciłem | Eseje |
| 2019 | Mariusz Szczygieł | Nie ma | Reportáž |
| 2020 | Radek Rak | Baśń o wężowym sercu | Fantasy |
Cena čtenářů
| Rok | Autor | Kniha | Žánr |
|---|---|---|---|
| 1997 | Olga Tokarczuková | Prawiek i inne czasy | Román |
| 1998 | Zygmunt Kubiak | Mitologia Greków i Rzymian | Historiografie |
| 1999 | Olga Tokarczuková | Dom dzienny, don nocny | Román |
| 2000 | Tadeusz Różewicz | Matka odchodzi | Poezie |
| 2001 | Jerzy Pilch | Pod Mocnym Aniołem | Román |
| 2002 | Olga Tokarczuková | Gra na wielu bębenkach | Povídky |
| 2003 | Dorota Masłowska | Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną | Román |
| 2004 | Wojciech Kuczok | Gnój | Román |
| 2005 | Ryszard Kapuściński | Podróże z Herodotem | Autobiografie |
| 2006 | Wisława Szymborska | Dwukropek | Poezie |
| 2007 | Mariusz Szczygieł | Gottland | Reportáže |
| 2008 | Olga Tokarczuková | Bieguni | Román |
| 2009 | Krzysztof Varga | Gulasz z turula | Eseje |
| 2010 | Magdalena Grochowska | Jerzy Giedroyc. Do Polski ze snu | Biografie |
| 2011 | Sławomir Mrożek | Dziennik 1962-1969 | Deník |
| 2012 | Andrzej Franaszek | Miłosz: biografia | Biografie |
| 2013 | Szczepan Twardoch | Morfina | Román |
| 2014 | Ignacy Karpowicz | Ości | Román |
| 2015 | Olga Tokarczuková | Ksiegi Jakubowe | Román |
| 2016 | Magdalena Grzebałkowska | 1945. Wojna i pokój | Reportáž |
| 2017 | Stanisław Łubieński | Dwanaście srok za ogon | Eseje |
| 2018 | Marcin Wicha | Rzeczy, których nie wyrzuciłem | Eseje |
| 2019 | Mariusz Szczygieł | Nie ma | Reportáže |
| 2020 | Joanna Gierak-Onoszková | 27 śmierci Toby'ego Obeda | Reportáže |
Odkazy
Reference
V tomto článku byl použit překlad textu z článku Nike Award na anglické Wikipedii.